34 جمله کوتاه در باب موفقیت از زبان نیچه . . .

١- ...در باد تُف مکنید!

 2-تو باید بر خود و فضیلت هایت مسلّط باشی... 

3-پوینده ی راه شناخت باید بیاموزد که کوه هایی پدید آورد! آیا می دانستید که تنها جا به جا کردن کوه ها کاری اندک است؟

«چنین گفت زرتشت-بخش دوّم»

4-جرأت کنید و به خود باور آورید.- به خود و اندرونه ی خود! کسی که به خود باور ندارد پیوسته دروغ می گوید.

«چنین گفت زرتشت-بخش دوّم»

5-کسی که در آتش حسد بسوزد ، سرانجام همچون کژدم نیش زهرآهگینش را بر خود فرو می کند.

«چنین گفت زرتشت-بخش اوّل»

6-به خویشتن یاری برسان ، تا همگان به تو یاری رسانند. این اصل محبت به دیگران است.

«شامگاه بُتان-بند 9» 

7- اگر قرار است خدمتکار باشی ، کسی را پیدا کن که از خدمتِ تو به بهترین نحو بهره جوید!

«چنین گفت زرتشت-بخش دوّم»

8- با افرادی که از امور شخصی شرمی ندارند ، اصلاً نباید آمد و شد کرد.

«انسانی بسیار انسانی-ج239،1،2»

9-زندگی تا حد ممکن بی پیرو.- ارزش کم پیروان ما را زمانی در می یابی که دیگر پیرویِ یکی از پیروان نباشی.

«انسانی بسیار انسانی-ج367،1،2»

10- تنها باید خصمی داشته باشید که شایسته ی نفرت باشد ، ولی نه خصمی برای تحقیر . باید به خصم خویش افتخار کرد.

«چنین گفت زرتشت-بخش سوّم»

11-ای دوست به شرفم سوگند نه شیطانی است و نه دوزخی، روانت از تن‌ات نیز زودتر خواهد مرد پس دیگر از هیچ‌چیز نترس!

«پیشگفتار چنین گفت زرتشت-بخش ششم»

12-شهامت، کسی دارد که ترس را بشناسد و آن را مغلوب خود سازد.

13- برای این که بت‌پرست نباشی کافی نیست بت‌ها را بشکنی، باید روح بت پرستی را در خود بکُشی.

14-برای این که خوب زندگی کنی باید خودت را بالای زندگی نگاه داری، پس بیاموز که همیشه بالا روی و بیاموز که همیشه به پائین نگاه کنی.

15-فراموش نکنید!- هر چه بالاتر رویم ، از دیدگانِ آنانی که نمی توانند پرواز کنند ، کوچک تر می شویم.

«سپیده دم-بند 574»

16- وقتی به کاری مصمم شدی، دیگر درهای شک و تردید را از هر سو ببند.

١٧- آنچه هستی باش.

١٨- آموزه ام این است : کسی که می خواهد روزی پرواز بیاموزد باید نخست ایستادن و دویدن و جهش و بالا رفتن و پایکوبی را یاد بگیرد. پرواز را نمی توان با پرواز آموخت.

«چنین گفت زرتشت-بخش سوّم»

١٩-سپاسگزار باش!-دستاوردِ بزرگ انسان تاکنون آن بوده است که ما دیگر از حیوانات وحشی ، وحشیان ، ایزدان و رویاهای خود نباید بهراسیم.

«سپیده دم-بند5»

٢٠-درمان پریشانی.- بهترین وسیله برای یاریِ مردمانِ بسیار پریشان و آرام ساختن آنان ، تنها ستایش مصممانه آن ها است.

21- باید زندگی را به همان سان وداع گفت که اُدیسه با نوسیکا خداحافظی کرد ، یعنی بیشتر دعاگو بود تا دلباخته. 

22- چگونه باید سنگ شد.- آرام ، آرام سخت شدن به سان گوهر و در نهایت خاموش و برای شادکامی ابدی بی حرکت ماندن. 

23- هدف و راه0- بسیاری سرسختانه بر همان راهی پُتک می فشارند که زمانی آن را برگزیده اند و اندک افرادی هستند که برای دستیابی به هدف خویش سرسختی کنند. 

24- نه قدرت ، بلکه تداوم احساسِ تعالی ، انسان های متعالی پدید می آورد.

 25- مهر تآیید آزادی به دست آمده چیست؟- دیگر از خویشتن شرم نداشتن. 

26-...کسانی که با آنان سخن می گویی ، باید بزرگ باشند و بالیده.

27-کارهای بزرگ نیازمند آن است که در آن باره اصلاً سخن نگوییم یا بزرگ سخن گوییم ، بزرگ. 

28-بد با تقلید کسب احترام می کند و خوب از احترامش کاسته می شود ، به خصوص در هنر. 

29- حال تمام امور به کام من است و دیگر هر تقدیری را دوست می دارم ، کیست که بخواهد تقدیر من باشد؟ 

30-آدمی زمانی با شخصیت تر به نظر می رسد که بیشتر از حال و هوایِ درونیِ خود پیروی کند تا در پیِ پیروی  از اصول خود باشد. 

31- آن کس که به آرمان خویش دست یابد ، از آن نیز فراتر خواهد رفت.

32-اصلاً درباره خویش سخن نگفتن ، از والاترین ریاکاری ها است. 

33- خاموش ترین کلام هایند که طوفان می زایند. اندیشه هایی که با گام کبوتر می آیند جهان را رهبری می کنند. 

34-ستایشِ ویژگی یا هنر ممکن است چنان مهیب باشد که ما را از تلاش برای تصاحبِ آن باز دارد.