نیچه  فیلسوفی از جنس ارسطو و کانت نیست..اصولا به دنبال فلسفه بافی نیست!"او اعلام می کند و می گذرد"(ویل دورانت-تاریخ فلسفه).مواردی هم که خویش را درگیر مباحث فلسفی کرده هدفی جز نقد و براندازی نداشته..لحن جانانه ی چنین گفت زرتشت -همان کتابی که خودش آنرا شاهکار بشریت می داند-  گواه این مدعاست..سبکِ کتاب،شاعرانه و سرشار از استعاراتِ بی نظیری ست که "جان آدمی را خطاب قرار می دهد"(داریوش آشوری-دیباچه کتاب) نه عقل حسابگرش را.اگر بخواهی به سبک و سیاقی که  ارغنونِ ارسطو را می خوانی، چنین گفت زرتشت نیچه را بخوانی چیزی دستگیرت نمی شود..نیچه فیلسوفی ست که تعریف نویی از فلسفه و فیلسوف ارائه میدهد که با گذشته متفاوت است..او شاعرانه و کوتاه می نویسد و شرط اینکه خوانندگانش کتابهایش را بخوانند اینست که خنده بدانند!!